”NEW CHICK’N”

-”Ga je op je blog nog aandacht besteden aan beeldvorming?”                                                                                                                                                  
”Beeldvorming? Breek me de bek niet open.”                                                                                                                        
Ik had me nog zo voorgenomen het niet te doen. 

Met mijn laptop voor me en omringd door tientallen krantenknipsels, boeken en tijdschriftartikelen over vrouwenemancipatie, zit ik aan de keukentafel. Mijn moeder heeft boodschappen gedaan en loopt tussen het uitpakken van haar inkopen door, heen en weer naar de brievenbus om de post binnen te halen. Ik doe wat research op beeldvorming door de media. Nog altijd worden vrouwen op een vrouwonvriendelijke manier afgebeeld. Als stukken vlees, ‘lekkere hapjes.’ Ik kan me er oprecht boos over maken.

Om je vingers bij af te likken

Mijn moeder komt binnen en legt een stapeltje folders en een paar enveloppen naast mijn spullen op tafel. Nieuwsgierig screen ik de folders op musthaves. Een groot glanzend stuk papier trekt mijn aandacht. ”Check out our NEW CHICK’N”, staat er in schreeuwerige witte blokletters op het onderste vlak. Daaronder: ”om je vingers bij af te likken.” De achtergrond is ingevuld met rode kippetjes en hooibalen. Suède cowboy boots nemen een vrouwelijke houding aan doordat één been licht buigend over de ander glijdt. Ik vouw de folder open om te zien waar de gladde, gebruinde blote benen naar toe leiden. Een minuscuul spijkerbroekje staat open alsof het nog niet al genoeg prijs gaf. Ook de platte gespierde blote buik en taille laat weinig te raden over. Een opgeknoopt geruit bloesje omhelst haar stevige ronde borsten. In haar ene hand houdt ze een stuk pizza, terwijl ze met haar elleboog op een houten hek leunt. Met haar andere hand zou ze zich ieder moment van haar broekje kunnen ontdoen, althans daar lijkt het op. Haar blonde lokken vallen over haar schouders en haar glimmende rood-roze lippen omranden haar hagelwitte perfecte tanden. Ze draagt een wit cowboy-hoedje. Boven haar hoofd staat een logo: NEW YORK- pizza.

Met haar andere hand zou ze zich ieder moment van haar broekje kunnen ontdoen

Over vrouwonvriendelijke beeldvorming gesproken.

Foto van de New York pizza-folder

Foto van de New York pizza-folder

Met de ontwerpers van dit concept zou ik wel een woordje willen spreken. Alle pubertjes, die een paar jaar terug ontdekten dat ze met hun piemeltje meer kunnen dan alleen plassen en deze folder boven hun bed zullen hangen, neem ik maar weinig kwalijk. Sterker nog? Ik geef hen geen ongelijk. Maar deze prachtige blonde dame begrijp ik niet. Haar zou ik wel eens willen vragen of dit de carrière is die ze als jong meisje voor ogen had. Ik vraag me af of haar moeder trots zal zijn.

Wat ik wel weet is dat het wel even zal duren voordat ik weer trek heb in pizza. (Hoewel de heren waarschijnlijk wel een hapje lusten.)

Kom maar op! Wat vinden jullie?